Lijiang -> Kunming -> Guiyang -> Rongjiang! Dag 46 & 47 - Laat me moeder het maar niet horen!

10 november 2015 - Beijing, China

Er gebeurt zo veel tijdens zo een reis, maar dag 46 & 47 zijn wel 2.0.......

24-10-2015 - Dag 38! ’s Avonds duik ik een kroeg in met een Engelse eigenaar. Eindelijk weer een kroeg waar je gewoon een goed biertje kan drinken en aan de bar kan hangen. Aan de bar ontmoet ik twee mannen die echt voldoen aan het stereotype bar zitter. Ze drinken lang en veel en ondertussen spuwen ze hun gal over wereldproblemen waarvoor ze zelf ook geen oplossing hebben….. maar het was wel gezellig….

 

25-10-2015 – Dag 39! Vlak bij Lijiang is een hikeroute met de naam Tiger Leaping Gorge. Nu ik toch in Lijiang ben heb ik besloten deze berg te gaan hiken op maandag. ’s Ochtends in het hostel ontmoet ik Robert (een Nederlandse man van 48), hij is ook van plan deze berg te hiken. Voor ieders veiligheid besluiten we samen te gaan.

Vandaag is het zondag en ik besluit een mountainbike te huren om de omgeving van Lijiang te verkennen. Vlakbij is een waterpark waar waterplanten en groenten wordt geteeld en even verderop is “snow top mountain” door de hoogte ligt hier het hele jaar sneeuw.

 

26-10-2015 - Dag 40! Vroeg opgestaan om de Tiger Leaping Gorge te hiken. De bus vertrekt om 7.15 uur en volgens mij is dit de eerste bus waar geen Chinezen in zitten.

Om 10 uur komen we bij het begin aan van het parkoer. Robert en ik zetten een stevige pas in. De planning is om voor zonsondergang guesthouse Halfway te bereiken. Het is echt super om hier nu te zijn! Het weer is prachtig en de omgeving zelfs nog mooier. De route is vrij stevig maar goed te doen, gewoon lekker zweten. In eens zegt Robert “kijk daar een slang” en verrek daar ging een slang in het wild van ongeveer één meter.

Eigenlijk verloopt alles heel vlot en bereiken we Halfway al om 15 uur, ik wil een goedkoop dormbed bestellen, maar voor Robert is het vakantie en singlerooms heeft het Guesthouse niet. Dus kan ik voor nop bij Robert op de kamer (en dat matras is toch een stuk beter :p). ’s Avonds in het guesthouse praat ik gezellig bij met een stel uit Zwitserland en op de achtergrond maakt een Hike Club uit Zuid-Korea het wel erg bond (ze laten in ieder geval goed zien dat ze niet tegen drank kunnen).

 

27-10-2015 – Dag 41! Op tijd uit de veren om de andere helft van de Tiger Leaping Gorge uit te lopen. Een lange tijd bevindt de route zich op grote hoogte en loop ik langs de mooiste idyllische plaatjes. Rond 10.30 bereiken we Tina’s Hostel, vanaf hier nemen we een route verder naar beneden langs de rivier die door deze bergpas loopt. Het geweld van het water is echt overweldigend. En de mannen (omdat we mannen zijn) nemen ook even een uitstapje buiten de gebaande wegen.

Maar het meest kenmerkend voor het laatste stuk van de hike was de entree die overal voor betaald moest worden. Onder de noemer “ik heb dit stukje pad gemaakt en als je het wil betreden moet je betalen”, dus bij de eerste betalen we en bij de tweede ook nog, maar daarna vonden we het toch te bond worden.

Om 16.00 uur vertrekt de bus terug naar Lijiang, omdat Timeless Hostel mij zo goed beviel neem ik hier weer een bed. Terwijl ik mijn bed installeer ontmoet ik Anne, een jonge dame uit Frankrijk die Chinees het geleerd en al jaren werkt voor een reisbureau in Myanmar. ’s Avonds even samen eten en een borrel bij Stone the crows.

 

28-10-2015 – Dag 42! Mijn Chinese visumextensie ligt volgens de aan mij verstrekte gegevens klaar, een kilometertje of 5 bij het hostel vandaan. Ik besluit van het mooie weer te genieten en wandel er naar toe. Aangekomen moet ik eerst weer even goed kijken welk gebouw het nou is, maar wanneer ik het juiste gebouw betreed en mij aan de servicebalie meld. Krijg ik te horen dat ik beter ’s middags terug kan komen, omdat de medewerker van de visumextensies in bespreken zit en het is niet te zeggen hoelang dit nog duurt. Oke, prima! Voordat ik aan deze reis begon heb ik mij voorgenomen mij niet op te winden over dergelijke voorvallen, dus ik draai me om en wandel weer terug.

Terug bij het hostel wordt Anne net wakker en we besluiten samen te ontbijten om het ’s middags samen opnieuw te proberen. We wandelen samen door Lijiang en ’s middags nemen we de bus naar het Public Service Bureau. Het is 15.15 uur en er zijn op dit moment 4 wachtende voor u…. Om 16.50 loop ook ik met mijn visumextensie naar buiten.

’s Avonds pak ik mijn tas, omdat ik de nachttrein heb naar Kunming.

 

29-10-2015 – Dag 43! ’s Morgens kom ik aan in Kunming en ik wandel vanaf het station naar Upland Hostel. Ik leg mijn spullen weg en later in de ochtend bezoek ik het “Green water park”, in de middag bezoek ik een Militair Museum in Kunming voornamelijk gericht op de oorlog met Japan.

Terug bij het hostel, doe ik wat huiswerk over de stad,  de geschiedenis en mijn verdere route. Op de achtergrond hoor ik een pingpong tafel en hier ontmoet ik Mia, een Chinese meid van 28 jaar, ongetrouwd. ’s Avonds gaan we samen uit eten op haar advies en trakteer ik haar een drankje in een bar.

 

30-10-2015 – Dag 44! Mijn volgende trein gaat ’s avonds pas en vlak bij Kunmin is een groot meer met een prachtige omgeving. Ik besluit een fiets te huren van het hostel en de omgeving op eigengelegenheid te verkennen. In de stad kom ik de kroeg Little Holland tegen, ’s avonds pak ik mijn tas en besluit ik, voordat ik met de trein ga, bij deze kroeg even een slaapmutsje te halen. Om geld te besparen en het te ervaren heb ik in de volgende trein een “hard seat” geboekt. Ik heb het geluk dat de stoel naast mij leeg bleef en ik hierdoor iets royaler kon zitten, anders had ik niet geweten hoe ik deze nacht was doorgekomen……

 

31-10-2015 – Dag 45! ’s Ochtends kom ik aan in Guiyang. De “hard seat” is een hele ervaring, maar het breekt je ook op. Eerst even bijgetrokken in het bed van Shu Hostel. ’s Middags om 15.00 uur begint de wedstrijd Guizhou Rehne FC tegen Changtung Yatai. Ik haast me naar het stadion en neem plaats tussen de hardste kern (althans deze supporters lijken heel fanatiek). Het stadion is super mooi, maar ook te groot voor deze club.

Guizhou Rehne FC staat op een na laatste en kan door deze wedstrijd te winnen in de Chinese superleague blijven. Het grappige is dat ook deze club in het oranje speelt en de gelijkenissen met ons Oranje zijn dan ook groot. De kwaliteit van het voetbal is slecht en er worden domme fouten gemaakt. Maar in de 50ste minuut staat Guizhou 2-0 voor!! Het publiek gaat uit zijn dak!

Helaas, maakt de keeper een grove fout en de bal rolt in het doel… doelpunt voor Changtung. De wedstrijd vordert en de sfeer bij het publiek zit er goed in… zouden ze dan toch in de Superleague blijven?? Tot ver in de 92 minuut een speler van Changtung een soort van omhaal maakt en scoort. Wat een teleurstelling, ik druip af terug naar het hostel.

Het is vandaag Haloween en ik word geadviseerd om naar Helen’s bar te gaan. Ik raak hier aan de praat met een groepje Chinese jonge mannen en vervolgens met een groep (hoe kan het ook anders) Engels leraren van al over de wereld. Het is super gezellig en om 00.00 uur besluit ik naar een club te gaan met de naam Muse Sugar club.

 

1-11-2015 – Dag 46! Oohjee, binnen in de club is het feest echt aan. Er zijn veel mensen en de sfeer zit er goed in. Ik besluit even te gaan dansen en word al snel uitgenodigd aan een tafel. Dit keer geen Chinese, maar een Rus! Alle mensen aan de tafel stellen zich voor en het blijkt dat ze in Guiyang bezig zijn om een club te openen. Zo bevinden zich in het gezelschap twee investeerders, een architect en een persoon die de club moet gaan runnen. En deze club moet het beste van het beste worden. Er wordt mij verzekerd dat ik zeker langs moet komen als ik weer in China ben.....

Verder wordt er bij deze tafel niet betaald met de Chinese Yuan maar met Amerikaanse dollars, op deze tafel staat alleen maar onverdunde Johny Walker Black Label en of het door de mannen aan deze tafel komt of door het geld, er lopen in ieder geval heel veel mooie Chinese meiden om deze tafel heen te dweilen.

En ik vermaak me uitstekend! Er wordt leuk gedanst, geflirt en gedronken.

Al die tijd voel ik me uitstekend, tot ik naar huis ga. De garderobe is al gesloten, dus ik ga zonder jas naar buiten. Ik haal nog wat eten en stap in een taxi, vervolgens geef ik het adres van het hostel aan de taxi chauffeur en hij begint te rijden. Dan ga je ervan uit dat het goed gaat….  Ik val gerust in slaap. Na een half uur (of misschien anderhalf uur) later de chauffeur mij wakker maakt en wenkt mij uit te stappen. Ik kijk om me heen, maar zie mijn hostel niet of iets wat er op lijkt, toch moet ik uitstappen. Hij kan het kennelijk niet vinden en zet me af voor een super lux hotel…… Ik hier naar binnen en vraag aan de nachtwaker hoeveel een kamer kost, ik open mijn portemonnee, maar kan het in de verste verte niet betalen….. Ik loop weer richting de uitgang, maar bedenk me en neem plaats in de lobby (super comfortabele stoelen trouwens;)).

’s Ochtends om 10 uur word ik gewekt “Dear guest you have to leave”, dat begrijp ik volledig en ik loop naar buiten. Oohoohooh wat voelde ik me toen eventjes ellendig, mijn telefoon was leeg, het adres van het hostel had ik kennelijk in de taxi laten liggen en mijn jas hing nog in de club. En oohjah, op mijn schouder had ik een schaafplek waarvan ik de oorzaak niet wist.

Okee, Thommas, Focus! Wat weet je wel, oohja! Door deze (kleine Chinese stad, 4.5mln mensen) stad loopt een rivier, deze kruist met een weg en dat is vlak bij het hostel.

Ik begin te lopen en loop en loop nog meer, uiteindelijk vind ik de rivier en ook nog de kruising die ik nodig heb, Yess! Rond het middag uur lig ik in bed en val in slaap. Om 18 uur gaat mijn telefoon, Jasper wil even met me Skypen! ;)

Daarna besluit ik mijn jas te gaan halen, om vervolgens het beste medicijn tegen een kater te nuttigen en mijn zonde te overdenken. Ik neem een biertje aan de bar in Helens en even later zit ik aan tafel met Mark en Martijn. Beide Engels leraren, Martijn komt uit Nederland. De avond vordert en het is gezellig. Mark heeft wel zin om uit te gaan en ik voel me eigenlijk ook wel weer goed……

 

2-11-2015 – Dag 47! Mark geeft aan een Chinese vriend te hebben die voor deze avond wel de beste kroeg/club wist. We gaan taxi in, taxi uit (zelfs één keer letterlijk een rondje gereden om op dezelfde plek weer gedropt te worden), club in, club uit. Mark wordt aardig dronken en ik geef aan liever terug te gaan naar Muse The Sugar club (deze omgeving ken ik tenminste en ik wil het niet te bond maken:p).

Nu kan Mark zelfs niet meer op zijn benen staan (ik weet hoe ellendig hij zich moet voelen..) en ik zet hem in een taxi. Net wanneer ik alles geregeld heb met de taxi chauffeur (adres en geld), zwaait Mark het portier weer open “ik ga nog niet naar huis”. Okee, Mark dan zoek je het maar uit.

Ik had zo goed geslapen overdag dat mijn voeten nog wilde dansen, rond vier uur wil ik de club uit lopen. Word ik tegen gehouden door een Chinees meisje en haar broer, met een translator applicatie vraagt ze of ik mee ga barbecueën buiten (dat kan ik hier gewoon midden in de nacht). We zitten gezellig, de broer spreekt matig Engels, maar met de telefoon komen we er toch aardig uit. De volgende vraag van haar “je lijk me echt een hele leuke jongen” -> “wij zijn op weg naar de stad waar mijn ouders wonen” -> “ga je mee?”.

Wowowowow, herpakken….. Ik zeg “Ja, prima ik wil alleen wel mijn bagage meenemen”.

Zo gezegd zo gedaan, we halen mijn bagage op in het hostel en om 6 uur ’s morgens zit ik in de highspeed train naar de volgende stad.

 

We checken in bij een hotel en vallen eerst even in slaap.

Tjoh, daar lig ik dan in de stad Rongjiang. Dit was totaal niet gepland maar ik voel mij er vrij goed bij. We gaan eerst even wat eten en lopen door de stad. Het leuke aan Rongjiang is het traditionele Chinees, mensen lopen hier nog in kledendracht.

’s Avonds eten we bij een traditionele bruiloft en mensen kijken me hier aan alsof een beroemde acteur ben.

Na het eten loop ik door de stad met de broer (zijn Engelse naam is Dan) en zijn vrienden. En ook al die vrienden zijn heel blij dat ik er ben, het voelt een beetje alsof een nieuwe auto aan iedereen geshowd moet worden…….

 

3-11-2015 – Dag 48! Ohoh, wat een leven. Het Chinese meisje heet Wu Xi Kui (ik noem haar in dit verslag Cute:P) en is echt een schat van een meid. Daarnaast ziet ze er ook nog echt wel best wel heel goed uit.

Ze heeft bij haar ouders een scooter staan die we kunnen gebruiken en ik mag rijden. We racen van links naar rechts door de stad en ik vermaak me uitstekend. Cute vindt mijn baard heel interessant, maar iets te onverzorgd (en dat was hij ook wel na zes weken) een barbier kennen ze hier niet (want Chinezen mannen hebben over het algemeen geen baard). Dus waagt de kapper zich eraan. Ik sta ervan te kijken hoeveel baardhaar ik al had…..

’s Avonds gaan we naar een KTV (Karaoke TV bar), dit had ik altijd al willen doen! Helaas, hadden ze niet echt veel Engelstalige nummers waarvan ik ook de tekst kon.

 

4-11-2015 – Dag 49! Vanmorgen in het andere hotel wakker geworden, met mijn nieuwe tijdelijke Chinese vriendin. Eerst even lekker uitgeslapen om vervolgens samen te lunchen. Echt een kater heb ik niet van de KTV, maar helemaal tof voel ik me ook niet.

’s Middags heb ik met Dan en zijn vrienden afgesproken om elektronisch te gaan vissen. Een accu op je rug en twee pennen in het water. Best bijzonder, de vissen komen automatisch naar boven drijven en hoef je alleen nog maar op te scheppen met een netje.

’s Avonds bereiden we de zelf gevangen vissen op een vuurtje, het voelt best natuurlijk om je eten overdag te vangen en ’s avonds op te eten….

 

5-11-2015 – Dag 50! Vanavond zou de vader van Cute voor de familie koken. Op het menu staat eend, Cute en ik verzamelen het vlees en de specerijen. De eend koop je levend op de markt waarna het beestje ter plaatsen wordt geslacht. De ingewanden worden op straat gegooid en op de markt is het een grote bende!

Later op de dag nam Cute mij mee om ons te verkleden in traditionele kledendracht en hier een fotosessie van te maken. Ook in Chinese kleding zie ik er best goed uit;) De foto’s zijn beeldig….

’s Avonds met de familie de eend soldaat gemaakt en het smaakt echt super lekker. Dat koken kunnen die Chinese wel.

 

6-11-2015 – Dag 51! Ik had aangegeven graag ook een tempel te bezoeken of een berg te willen beklimmen in Rongjiang. Zo gezegd zo gedaan, ‘s middags lopen Dan en zijn vrienden, Cute en ik een berg op. Cute wil haar vrouwelijkheid er niet voor opgeven en doet het op hakken.

Naar boven houdt ze het nog aardig vol, maar naar beneden is het geen doen (ik had het nog gezegd)… Maarja, nu zijn we er al en ik til haar op mijn rug naar beneden.

’s Avonds gaan we barbecueën met alle vrienden en vriendinnen die ik de afgelopen week ontmoet heb. Er wordt vlees gekocht en alles wordt ingeladen. Vervolgens zoeken we een plek op ergens langs een rivier om de barbecue aan te steken. Deze avond spenderen we hier en het wordt echt super gezellig.

 

7-11-2015 – Dag 52! Vandaag in Rongjiang gespendeerd, omdat onze trein terug naar Guiyang pas om 21 uur gaat. We racen weer van links naar rechts door de stad op de scooter en regelen Cute’s laatste zaken. ’s Middags nog wel even aardbeien geplukt, ik denk dat Cute dacht dat ik dat leuk zou vinden :p……

 

8-11-2015 – Dag 53! Samen met Cute wakker geworden in Latin Hotel, het blijft toch zondag dus ook een beetje uitgeslapen. ’s Middags hebben we het etensdistrict van Guiyang bezocht en ’s middags heb ik alleen een rondje gelopen om nog mijn verblijf bij Shu hostel af te ronden. ’s Avonds mijn volgende vliegtickets geregeld van Hong Kong naar Taiwan en van Taiwan naar Vietnam.

Na het eten nog even met Cute en haar broers een borrel bij Helens en een klein dansje gewaagd @ Muse the Sugar club (waar het precies een week geleden begon:p).

 

9-11-2015 – Dag 54! Vanmorgen heb ik afscheid genomen van Cute, mijn trein vertrok om 9.32 uur. Ik heb verschrikkelijke last van mijn maag en dat maakt het leven in de trein geen pretje. Gelukkig heeft mijn moeder de juiste medicijnen in mijn toilettas gestopt….

Aan de andere kant, in de trein hoef je ook niets, beetje liggen, zitten en staan…. Ik overleef het wel.

Oohja, ik zit nu in de trein terug naar Beijing. Vanaf daar ga ik langs de kust naar beneden -> Shanghai -> Gouzhou -> Hongkong.

Foto’s

6 Reacties

  1. Oma:
    10 november 2015
    Wat weer een mooi verslag !!!!xxxx
  2. Jasper Leek:
    11 november 2015
    Geweldig Thom! Ga zo door! Al bijna twee maanden weg; wat een leven :)
  3. Jan:
    11 november 2015
    je vermaak je goed zie ik. weer een mooi verhaal ben weer helemaal op de hoogte
  4. Tante A:
    12 november 2015
    Goed verhaal weer Thom! Ik zou bijna voetbal ook interessant gaan vinden met zo'n verslaggever! Heb je ook n foto van jou in klederdracht ? ! XXX
  5. Petra:
    14 november 2015
    Heb je alles wel opgeschreven???
  6. Petra:
    14 november 2015
    Heb je alles wel opgeschreven???